Leon Trotski

De vakbondskwestie [1]


Geschreven: 31 augustus 1938
Bron: het Engelstalige Trotski-archief
Vertaling: J. Piet Andries
HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive, juli 2008

Laatste bewerking: 18 juli 2008


31 augustus 1938

Beste kameraad Dauge,

Ik antwoord u, overigens met grote haast, over slechts een enkel punt van uw brief, het meest belangrijke punt, betreffende de vakbondswerking. U zegt: “Ongelukkig genoeg staan we tegenover een reformistische vakbondsbureaucratie die absoluut onbekwaam is de kracht van vakbondseenheid voor de arbeidersklasse te begrijpen. Dat is zonder twijfel het grootste obstakel.” Deze karakterisering maakt mij een beetje bezorgd. U zegt dat het uitschot dat de vakbond leidt onbekwaam is om het belang van vakbondseenheid te begrijpen. Wat mij betreft vrees ik dat zij beter hun belangen begrijpen dan vele revolutionairen de hunne. Revolutionaire actie in de vakbonden tolereren, in naam van het principe van eenheid, betekent zelfmoord voor de reformistische bazen. Welnu, zij willen overleven en domineren. Dat is waarom ze u geroyeerd hebben. Vanuit hun gezichtspunt en dat van hun bazen, de kapitalisten, hebben ze gelijk. U zegt dat het “ het grootste obstakel” is voor uw activiteiten. Dat is hetzelfde als zeggen dat het grootste obstakel voor onze acties in de massa’s het bestaan van de burgerij en haar arbeidersluitenanten in de georganiseerde arbeidersklasse is. De vakbondsbureaucratie is de politieman van het kapitaal, meer effectief dan de officiële politie. Wij gingen er nooit vanuit dat de slechte wil van de tsaristische politie ons onze afscheiding van de massa’s kon doen goedpraten. We probeerden clandestiene en samenzwerende manieren uit om de politie te verschalken. We moeten hetzelfde doen met de reformistische politie van de vakbonden. Het is het enige ernstige werk. Er mogen geen obstakels zijn die ons kunnen beletten daar voor te zorgen. Ik wacht met grote interesse op de beslissingen van uw conferentie.

PS.: Vereeken heeft mij een omvangrijk pamflet opgestuurd met zijn toespraak voor de conferentie. De goede man, zo vol van zichzelf, verbeeldt zich dat ik zijn proza zal lezen nu dat zijn ontslag ons heeft bevrijd van zulke vervelende verplichtingen.[2] Ik geloof trouwens dat de beste manier om hem te behandelen is, hem totaal te negeren.


_______________
[1] Brief aan Dauge, Houghton Library Harvard (7669). In het Frans gedicteerd.
[2] Herinner u dat Vereeken was opgestapt op 8 juni.