Leon Trotski

Arbeiders en Theorie [1]



Geschreven: 30 november 1937
Bron: het Engelstalige Trotski-archief
Vertaling: J. Piet Andries
HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive, juli 2008

Laatste bewerking: 18 juli 2008


30 november 1937

Beste kameraad Galloy [2],

Uw brief kwam te laat voor mij om een oordeel te kunnen vellen over uw conferentie, die nu al tot het verleden behoort. Daarenboven heb ik mij de laatste maanden dikwijls uitgesproken over de kwesties die fungeren op uw agenda, in brieven, artikels waarvan er sommige rechtstreeks waren gericht tegen standpunten van sommige Belgische vrienden, in het bijzonder tegen mijn oude vriend Vereeken die ik hoog naar waarde schat, maar met wie ik ongelukkig genoeg meer niet akkoord dan wel akkoord ga.

U klaagt over uw gebrek aan intellectuele krachten.[3] Het is natuurlijk een groot voordeel voor een revolutionaire organisatie om over een reserve aan intellectuelen te beschikken, maar wel met die uitzonderlijke voorwaarde dat ze geen dominante rol spelen als intellectuelen als dusdanig; het is te zeggen als individuen met een zekere kennisbagage. Een intellectueel zou maar een leiderspositie mogen innemen na een lange en ernstige testperiode in veel verschillende omstandigheden. Aan de andere kant beschikt uw sectie over uitmuntende arbeiderskaders, diep geworteld in de basis van hun klasse. Dat is een enorm voordeel. De intellectuelen komen wel na uw eerste successen. Ze zullen zelfs te talrijk worden. U moet ze zorgvuldig selecteren en dat zal het moment zijn waarop de grote waarde van uw arbeiderskaders zich zal manifesteren.

Aan de andere kant is het nodig dat arbeiderskameraden, bovenal de jongeren, zich ernstig inlaten met de theorie om een vorming te verkrijgen voor de zware taak die ze moeten volbrengen. Doctrinaire vorming was nooit de sterke kant van de Belgische beweging. Vandervelde met zijn oppervlakkig eclecticisme, Anseele met zijn cynisch empirisme [4] hebben de oudere generatie ongunstig beïnvloed. Hoe dan ook, reformistische politiek vlucht altijd voor de verlichting van doctrine. Het is de IVde Internationale aan wie de taak toegemeten werd om marxisme stevig in te planten in het milieu van de Belgische arbeidersklasse en ook in de hele wereld.


_______________
[1] Brief aan F. Galloy, Houghton Library Harvard (8226).
[2] Florent Galloy (1904-1958), ingenieur, was toen een leidend lid van de PSR.
[3] De kern van de Belgische sectie was een arbeidersklasse kern, die het altijd heel moeilijk had intellectuelen te rekruteren.
[4] Eduard Anseele (1856-1938) was het kopstuk van het POB apparaat, en was zoals Vandervelde, verschillende keren minister.