Max Perthus

De breuk van Roestam Effendi met de CPN


Geschreven: december 1945
Bron: De Rode October nr.67 4e jaargang 4, 8 december 1945. Met dank aan Maurice Ferares.
Deze versie: Spelling
Transcriptie/HTML: Paul Benschop
Contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive

Laatste bewerking: 10 oktober 2009


Verwant:
Roestam Effendi-archief

De breuk van Roestam Effendi met de CPN

Nadat het conflict tussen Roestam Effendi en de leiding van de CPN lange tijd hangende is gebleven en een meer intern karakter droeg, is het eindelijk door het besluit van de partijraad van de CPN in volle omvang naar buiten gekomen.
Roestam Effendi heeft zich niet langer meer met de verzoeningsgezinde politiek van de heren de Groot c.s., ten opzichte van het Nederlandse imperialisme kunnen verenigen. Hij had de juiste weg gekozen en zich volkomen solidair verklaard met de strijd van de volken van Indonesië.
Het is typerend voor de CPN-leiding, dat het Indonesische kamerlid, die de partij sinds 1933 vertegenwoordigde, juist op grond van de strijd voor de onafhankelijkheid van Indonesië met haar tot een breuk is gekomen.
Maar ook typerend voor deze leiding is, dat zij in haar bekendmaking in De Waarheid Roestam Effendi op zo’n smerige manier belastert.
Het is niet waar, dat Roestam Effendi niet illegaal gewerkt heeft, al is het dan niet in de geest, die wij graag zouden wensen. De CPN heeft dat echter nog veel minder gedaan, ze stond gedurende de oorlog aan de spits van het nationale front.
Uit de bewering, dat hij zich keerde tegen de deelname aan oorlog tegen Japan, zou een verkeerde indruk kunnen ontstaan, als de CPN-leiding niet zegt, waarom hij zich daartegen verzette. Hij was er tegen omdat hij geen deel wilde hebben aan de pogingen van de Nederlandse bourgeoisie om de Indonesische volken opnieuw onder haar koloniaal juk te brengen. Ook voor hem was de ‘bevrijdingspropaganda’ van de Nederlandse imperialisten te doorzichtig.
Roestam Effendi had de goede zijde reeds gekozen toen De Waarheid nog propaganda maakte voor dienstneming bij het koloniale leger. Het leger, dat op het ogenblik gebruikt wordt om met de wapenen de pas verworven vrijheid te vernietigen. Laten wij niet vergeten, dat daar in Indonesië op het ogenblik vele arbeidersjongens vechten, die door De Waarheid in verwarring zijn gebracht.
We kennen niet de omvang van de oppositie, welke zich achter Roestam Effendi heeft geschaard. Maar als men naar de publicatie van de CPN-leiding zou moeten oordelen, dan schijnen er reeds heel wat ontevredenen te zijn. Wij geloven aan te kunnen nemen, dat zeker een groot gedeelte van de Indonesiërs, die tot nu met de CPN samen gingen, zich aan de zijde van Roestam Effendi geschaard hebben.
Over het algemeen heerst er in de CPN een groot wantrouwen tegen de rechtse koers van Paul de Groot en oppositionele krachten zijn in de gehele partijorganisatie aan het werk. Het is ook volkomen begrijpelijk dat de opwekkingen om het Wilhelmus te zingen en zich trouw te verklaren aan het vaderland, bij de radicale arbeiders, die zich tegen de reformistische koers van de SDAP verklaarden en zich aansloten bij de CPN, een afkeer moet teweeg brengen.
Meer dan ooit, heeft het proletariaat een revolutionaire partij nodig. Een partij, die de leidende krachten zal zijn van allen, die door het imperialisme onderdrukt worden. De CPN heeft gepoogd zich op de wip te handhaven, door aan de ene zijde te steunen op proletariërs en de Indonesiërs en aan de andere zijde alle pogingen te doen het vertrouwen van de bezittende klasse van Nederland niet te verliezen. Het is een onmogelijkheid, men komt in het kamp der bezitters terecht en brengt een verschrikkelijke verwarring onder de arbeiders teweeg. De weg, die de sociaaldemocratie is gegaan, is door de CPN gevolgd.
De taak van de oppositionele krachten in de CPN is ervoor te vechten, dat de bolsjewistische partij, de partij van Lenin, die zich met recht de voorhoede van het proletariaat en de onderdrukte volken in de koloniën noemde, weer tot stand zal komen. Dat zal de belangrijkste bijdrage aan de bevrijdingsstrijd der Indonesiërs en voor de revolutionaire overwinning van het Nederlandse proletariaat zijn.