Geschreven: 21 maart 1879
Bron: Tegen het reformisme, Uitgeverij Progres, Moskou 1990. Een bundel teksten (extracten) rond het thema reformisme
Vertaling: Uitgeverij Progres
Deze versie: Spelling - Voetnoten zijn niet overgenomen
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive, januari 2009
Laatste bewerking: 29 januari 2009
Londen, 21 maart
De resultaten die de socialisten tijdens de laatste verkiezingen in Duitsland hebben bereikt vormen het bewijs, dat de socialistische beweging niet uit te roeien valt door de socialisten de mond te snoeren. Integendeel, de wet tegen de socialisten zal voor ons uitzonderlijk gunstige gevolgen hebben. Hij gaat de revolutionaire opvoeding van de Duitse arbeiders voltooien.
Ten koste van veel inspanning en grote offers hadden zij dat minimum aan vrijheid van pers, vereniging en vergadering bereikt, waarover zij beschikten; het was een strijd zonder einde, maar uiteindelijk was de overwinning steeds weer aan de arbeiders. Zij konden zich organiseren en elke keer, wanneer de parlementsverkiezingen werden gehouden, beleefden zij een nieuwe triomf.
Maar deze legale activiteiten brachten sommigen op het idee, dat het proletariaat voor het behalen van de eindoverwinning niets anders meer nodig zou hebben. Een dergelijk verschijnsel kon in een land, zo arm aan revolutionaire tradities als Duitsland, gevaarlijk gaan worden. Gelukkig hebben Bismarcks brute daden en de lafheid van de hem ondersteunende Duitse bourgeoisie de situatie veranderd.
De Duitse arbeiders hebben ondervonden wat de constitutionele vrijheden kosten, wanneer het proletariaat zich veroorlooft ze serieus te nemen en te gebruiken voor de strijd tegen het heersende kapitalisme. Indien er nog enige illusies op dit punt bestonden, dan heeft onze vriend Bismarck ze met de botte bijl verdreven. Ik zeg ‘vriend’ Bismarck, omdat nog nooit iemand voor de socialistische beweging zo verdienstelijk is geweest als hij. Met de voorbereiding van de revolutie door de instelling van het meest uitgedachte en ondragelijkste militaire regime, door de voortdurende belastingverhoging, door de deelname van de staat aan de meest schaamteloze beursspeculaties, door de terugkeer naar de meest uitgesproken feodale en politietradities van het oude Pruisen, door vervolgingen die even talrijk als kleinzerig zijn en door de publieke belastering en vernedering van de bourgeoisie, die overigens geen betere behandeling verdiende, — kortom, met de voorbereiding van de revolutie zet hij de kroon op zijn werk, door het Duitse proletariaat te dwingen de weg van de revolutie in te slaan.
Vertaald uit het Duits